විඳීම .

සාහිත්‍ය රසවින්දනයේ විවිධ මානයන් ඇත . සියල්ල එකම රාමුවක් හිඳ විඳින්නට නොහැක . පාවුලෝ ගේ ඇල්කෙමිස්ට් විඳි තැන හිඳ හේස් ගේ සිද්ධාර්ථ කියවීම කල නොහැක . ටෝල්කින් විඳින්නට නම් ඒ දෙදෙනාගෙන්ම පිටත මානයකට යා යුතුය . සයිමා සිටින්නේ වෙනත් ඉසව්වකය . ඒ දෙසට යන අතරමග ජයසේන ජයකොඩි සහ අරලිය මල් ආරාමය දකින්නට නොලැබෙනු ඇත . සුජීව ප්‍රසන්න ආරච්චි හෝ සනස්ගල වුව විඳින්ට හැක . හැබැයි තික්ත කසාය හා ලොසින්ජර එකට බුදින්නේ නැත . මායාව ද ප්‍රිය ජනකය . රෝව්ලින්ස් වියන මායා ජාලය ලූකාස් වියු එක මෙන් නොවනු ඇත . වෙනසකම් ඇත . වෙනස් රස ඇත . ගාර්ෂියා මර්ක්විස් ද ඔබට හමුවනු ඇත . සියක් අවුරුදු තනිකම මෙන්ම කොලරා කාලයේ බැඳි ආලය තව තවත් මාන එක කරනු ඇත . නීට්ශේ ගේ සරතුස්ත්රාවට ද ඛලීල් ගිබ්රාන්ගේ මුනිවරායටද සම තැන නොලැබෙනු ඇත . ඔවුන් නිසි තැන වල හිඳ වැජඹෙනු ඇත . කෆ්කා වුව මුහුදු වෙරළේ ඉන්ට බැරි කමක් නැති අතර අම්බෙර්ටෝ එකෝ ගේ නේම් ඔෆ් රෝස් වෙනම මානයක් වෙනම කෝණයක් අයත් කරගනු ඇත . ගෝරා කියා පොතක් ඇත . තාගෝර් විඳීම ඇරඹෙනු ඇත . මෙයාකාරයේ විඳීම බොහොමයක් ඇත . එකක් දෙකක් කියා නවත්වන්ට සැලසුම් කල තිබුනද විඳීම අපි කියන දේ අහන්නේ නැත . විඳීම මෙතෙකින් නතරවෙන්නේ ද නැත . නිම් වලු පුළුල් වනු මිස යලි හැකිළෙන්නේ නැත . නැවතත් කිය යුතුය . එක එක මාන ඇත . එකක් අනෙකට වඩා උසස් හෝ පහත් නැත .  

අවවාදයයි  .

විඳීම අරඹන්න හැක .
ඇරඹුණු පසු ලොවෙත් නවත්වන්ට නම් බැරිය !