අපි අපේ නොවුනේ ඇයි දැයි
අතීතය මගෙන් අහනවා අහනවා .
මම නෑසුනා වගේ ඉන්නවා .
වැරදුනා තමයි ඇත්තයි .
ආපහු යන්න දුර වැඩියි .
මේ සංසාරේ බර වැඩියි .
ඒ හීනයක් වගේ හරියක්
බලෙන් විත් අවදි කෙරුවත්
අවදි නොම වෙමුයි දිවුරුවා .
එක්තරා උදයක
නුඹ අවදිවී ගොහින් තිබුනා .
වැරදුනා තමයි ඇත්තයි
එතැන් සිට හරි පාරවල්
නැති බවත් සත්තයි .
No comments:
Post a Comment