ජලාල් අල්-දින් රූමි

01.

මගේ ආත්මය වෙනතකින් පැමිණි ඇත .
ස්ථිරයි මට එය .
අවසානය 
එතැනින්ම සිදුවෙතැයි හිතාගෙන මම .

ඒ අතරතුර ,
මේ කුරුළු නිවස්නය තුළ 
විහඟකු සේ මම 
වෙනත් මහාද්වීපයකින් පැමිණුන .

එදින වැඩි ඈතක නොව
මා යළි පියහඹා යන .
ඉදින් කවුරුද
මේ සිටිනුයේ මගේ කණ තුළ
මගේ හඬ අසන
මා මුවින් හඬ නගන
ඇස තුලින් නෙත් යොමන .

කුමක්ද ආත්මය හැබෑටම ?
නො අසා සිටිය නොහැකිය මට .

එක බිඳක්
තොලගානු හැකිනම් පිළිතුරක ,
පලා යනු හැක
මේ බේබදු සිපිරිගෙයින් මට !

02.

උමතුව මතුව එයි
ඇතුළතින් , ප්‍රේමයෙහි හා කඳුළෙහි
අප බිය නොවිය යුතු
කිසිවකු නගන හඬකට
විය යුතුය ප්‍රභවය ඵලය නොව